همین چند وقت پیش فقط یک سس مایونز سفید و یک سس کچاپ قرمز بود و هر غذا یا سالادی که درست می کردیم، در نهایت با همین 2 نوع سس طعم دار می شد اما این روزها تنوع سس ها آنقدر زیاد شده که یک سالاد فصل ساده را با چندین طعم مختلف می توان امتحان کرد.

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 
 
به عقیده دانششمندان ، نه تنها میزان کالری و چربی این سس ها با هم متفاوتند که سس مخصوص هر غذا هم تولید شده؛سس ساندویچ، سس سیب زمینی...اما این سس ها تا چه حد باید در سبد غذایی روزانه ما مصرف شوند؟

بررسی ها نشان می دهند، سس انار از آن سس هایی است که 3 سال است وارد بازار شده است و برای انواع غذاهای گوشتی و دریایی و جوجه کباب مناسب است.این سس از ترکیب پوره انار، نمک ،شکر و آب تولید شده و از آسیب های عصبی و پیری ،پیشگیری از ابتلا به آلزایمر،پیشگیری و جلوگیری از سرطان و تنظیم هورمون های بدن نقش زیادی دارد. 
 
گفتنی است، برخی از شرکت های خوش ذوق آمده اند ماست پاستوریزه،سرکه،سبزیجات معطر،روغن مایع،شکر و نمک را با پودر خردل را مخلوط کرده اند و سس خوشمزه ای به اسم سس ماست درست کرده اند که از سس های ماستی خانگی بسیار بسیار خوشمزه ترند. 

نباید فکر کنیم سس لیمو یا سس ماست چون از لیمو و ماست تهیه شده اند،بهتر از مایونز معمولی بوده و کم ضرر ترند.ماده موثره موجود در این سس ها هم آنقدر ها نیست که بخواهیم مجوزی در زیاده روی مصرفشان باشد اما باید یادمان نرود همان طور که بخشی از جامعه دچار چاقی است،بخش دیگری هم دچار کمبود وزن است و اگر این سس ها با تنوعی که دارند،بتوانند اشتها را برای غذا خوردن باز کنند جای تقدیر دارند. 

نتایج مطالعات نشان می دهند، سس چیلی تای(سس تند)، سس مخصوص ساندویچ  حاوی ماده ایی به نام کسپیسین هاست که سوخت و ساز بدن را افزایش می دهد و برای کاهش وزن خوب است  اما برای فردی که دچار زخم معده یا زخم اثنا عشر است، همچنین  فردی که دچار مشکلات شبکیه است ،مضر است.